Een vrije keuze voor het pgb in de Wmo is een wettelijk recht. Daarover heeft de rechter op 30 oktober uitspraak gedaan.
In deze zaak gaat het om 12 gemeenten die de toegang tot een pgb wilden inperken voor hun inwoners. Het werd budgethouders onmogelijk gemaakt om zorg te contracteren van een zorgaanbieder die ook een contract met de gemeente heeft voor zorg in natura. Bovendien wilde de gemeente met bestaande budgethouders in gesprek om hen aan te moedigen om over te stappen op zorg in natura.
Lees meer over deze uitspraak.
Keuzevrijheid
De burger heeft daadwerkelijk de mogelijkheid te kiezen tussen natura en pgb. Dit komt tot uiting in:
- De informatievoorziening over het pgb.De gemeente maakt de burger attent op het bestaan van het pgb. De burger krijgt informatie over de mogelijkheid om te kiezen tussen de voorziening in natura en een pgb en het moment waarop die keuze gemaakt kan worden. Deze informatie krijgt de burger als vast onderdeel van een aanvraag voor een voorziening aangeboden.
- Het aanbieden van de keuze tussen natura en pgb.De voorziening in natura en het pgb zijn vergelijkbare mogelijkheden om de maatschappelijke ondersteuning te realiseren. Het aanbieden van de keuze voor een pgb is niet afhankelijk van de (on)mogelijkheden van de voorziening in natura. Het pgb is geen second-best-optie.
- De invulling van het pgb-beleid.De invulling van het pgb-beleid leidt tot een resultaat dat een echte keuze geeft tussen natura en het pgb. De keuze voor het pgb of natura wordt niet bij voorbaat gestimuleerd of ontmoedigd door inhoud, omvang en procedures van natura en het pgb. Zij ondersteunen het naast elkaar bestaan van deze keuzeopties.
Keuzevrijheid heeft in deze checklist een aantal betekenissen. Allereerst gaat het om de mogelijkheid voor een burger om te kiezen tussen een voorziening in natura of een pgb. Ten tweede heeft de budgethouder de keuzevrijheid om met het pgb een voorziening te realiseren (binnen het programma van eisen, of gestelde randvoorwaarden) die bij de budgethouder past en die voldoet aan de eisen om de beperkingen(en) van de budgethouder te compenseren.